تربیت فرزند بسیار مهم است و نکات خاص خودش را دارد، اگر نکات اساسی در تربیت فرزند استفاده شود در رشد و شکوفایی شخصیت کودک بسیار تاثیر خواهد گذاشت.

نحوه تربیت کودک و طرز رفتار با او در کودکی شخصیت کودک را در آینده شکل خواهد داشت.

اصول و نحوه تربیتی والدین بر روی رفتار و اصول فکری کودک تاثیر به سزایی می گذارد و عواملی مانند فرهنگی _ اجتماعی، میزان تحصیلات و خصوصیات شخصیتی والدین، سطح رشد کودک و توانایی های شناختی او، طرز رفتار با کودک و...در تربیت کودک اثر می گذارد.

تربیت کودک باید به گونه ای باشد که در آینده بتواند با مشکلات خود به خوبی رو در رو شود و توانایی حل آن را داشته باشد.

در این زمینه والدین باید اطلاعات کافی را داشته باشند و نکات مهم را در نظر بگیرند تا کودکشان از تربیت صحیحی برخوردار شود.

والدین باید از نظر بهداشت جسمی و روانی به کودک کمک کنند و می تواند با مشاوره گرفتن از مشاور اصول تربیتی درست را یاد بگیرند تا فرزندشان در آینده در مسیر موفقیت قرار گیرد و آینده درخشانی داشته باشد.

تاثیر روش تربیتی فرزند در فرآیند رشد و یادگیری او

کودک در هر دوره سنی نیاز به تربیت خاصی دارد و در آن دوره با چالش ها و نیازهای اساسی رو به رو می شود و نمی توان تربیت کودک را به یک دوره خاص اختصاص داد.

والدین باید با شیوه های درست و صحیح با کودک در تعامل باشند چون شیوه های تربیت فرزندان بسیار مهم اسن و در توانایی شناختی او اثر می گذارد.

والدین نقش اساسی در تربیت فرزندان دارند والدین باید شخصیت فرزندان را در نظر بگیرند و با استفاده از شناختی که از فرزند خود دارند با او رفتار کنند و به سوالاتش پاسخ دهند.

مثلا بسیاری از فرزندان باهوش و سریع مسائل را یاد می گیرند در این مورد والدین باید با کودک خود صحبت کند و با بردباری به سوالاتش پاسخ دهد تا باعث شود قوه تفکر و استدلال کودک فعال شود.

بسیاری از والدین با کودکان رفتار نادرستی دارند و گمان می کنند که فرزندانشان یادگیرندگانی منفعل هستند و نظرات خود را بیان نمی کنند و رفتارشان کنترل کننده یا هدایت کننده می باشد، والدین با این دیدگاه جلوی خلاقیت کودک را می گیرند.

9 نکته حساس برای تربیت فرزند چیست؟

والدین باید به تربیت کودکان توجه کنند چون تربیت آن ها در سنین مختلف رشد از اهمیت بسیاری برخوردار است.

بسیاری از نکات تربیتی وجود دارد که در هر سن و سالی هنگام برخورد با کودکان باید رعایت شود در این مقاله 9 نکته حساس تربیتی را مورد بررسی قرار می دهیم.

1. برای فرزند خود منبع امنیت و اطمینان باشید

والدین باید برای فرزندان خود امنیت و اطمینان را به وجود آورند زیرا برای کودکان یکی از مهم ترین نیازهای هیجانی به دست آوردن حس امنیت و اطمینان می باشد.

رفتار والدین از همان دوران نوزادی بر روی کودک اثر می گذارد و اگر کودک در محیط پرتنش و یا عصبی قراربگیرد احساس بی اعتمادی و عدم امنیت و دلبستگی ناایمن به سراغش می آید.

کودکانی که با این احساسات بزرگ می شوند دید آن ها نسبت به زندگی منفی می شود و رفتار آن ها با دیگران مناسب نخواهد بود، زیرا در کودکی اعتماد آن ها سیب دیده است.

والدین باید با کودکان خود رفتار درست داشته باشند و کودکان خود را فریب ندهند و به آن ها دروغ نگویند تا اعتماد کودک از بین نرود.

والدین باید به کودکان خود توجه ویژه ای داشته باشند و باید به فرزند خود نشان دهند که همیشه در کنارش هستند و به او عشق و محبت می کنند تا کودک امنیت را حس کند.

1. به کودک خود احترام بگذارید

والدین باید از همان دوران کودکی رفتار صحیحی با کودک داشته باشند چون اعتماد به نفس کودک با رفتار والدین شکل می گیرد.

اگر والدین رفتارهایی مانند پرخاشگری، تحقیر، تنبیه نامناسب را با کودک داشته باشند باعث خواهند شد که حس احترام در کودک از بین برود و اعتماد به نفس او صدمه ببیند.

والدین باید تلاش کنند تا از همان ابتدا رفتار مودبانه و محترمانه با کودک داشته باشند و ادبیاتی که با کودک استفاده می کنند محترمانه باشد و به او توهین نکنند.

کودک از همان ابتدا توهین و رفتار نامناسب را می فهمد پس والدین باید روی رفتارشان حساس باشند و سعی کنند درست ترین رفتار را انجام دهند.

مثلا والدین می توانند هنگامی که کودک وارد خانه می شود به او سلام کنند و او را با صفات های پسندیده صدا بزنند این رفتارها نقش بسیاری در پرورش عزت نفس و اعتماد به نفس کودک دارد.

وقتی کودک ببیند که والدین به او احترام می گذارند سعی می کند بیشتر به حرف هایشان گوش دهد و او نیز به آن ها احترام می گذارد و تلاش می کند محبت آن ها را جبران کند.

1. به علایق کودک توجه کنید

کودکان ویژگی های منحصر به فردی دارند و هر کدام علایق خاص خودشان را دارند والدین باید به علایق و سلیقه های آن ها احترام بگذارند و همان چیزهایی که کودک دوست دارد برایش محیا کنند.

اما بسیاری از والدین به علایق کودکشان توجه نمی کنند و گزینه هایی را انتخاب می کنند که خودشان در گذشته دوست داشته اند.

اما باید برای پر کردن وقت آزاد و اوقات فراغت کودک به سلیقه و علاقه خود کودک توجه شود، چون بی توجه به علایق کودک باعث می شود تا کودک در آِنده فرصت کشف استعدادهایش را از دست بدهد و از سطح رضایت او از زندگی کاهش یابد.

1. اخلاقیات را متناسب با سطح رشدی کودک آموزش دهید

کودک باید متناسب با سن و سطح رشدی خود با مفاهیم اخلاقی آشنا شود و آن ها را یاد بگیرد تا در آینده فردی با شخصیت عالی باشد.

والدین باید به سن کودک توجه کنند و با توجه به سن نکات اخلاقی را آموزش دهند والدینی که در سنین پایین به علت رعایت نکردن عدالت و ادب کودک را تنبیه و سرزنش می کنند باعث می شوند تا کودک احساس گناه کند و در آینده مشکلاتی مانند افسردگی و اضطراب مفرط برای او به وجود آید و کودک بسیار آسیب پذیر شود.

والدین باید نکات اخلاقی را به زبان خود کودک برای او بیان کنند و متناسب با درک و ظرفیت روانی کودک مفاهیم را در اختیارش قرار دهند.

1. برای تربیت فرزند خود از تشویق بیشتر از تنبیه استفاده نمایید.

والدین باید نقش تشویق کودکان را پررنگ تر جلوه دهند نسبت به تنبیه، چون تشویق تاثیر بیشتر و مهم تری نسبت به تنبیه دارد.

تنبیه باعث می شود که کودک رفتار درست و مناسبی که بتواند جایگزین رفتار ناپسندش کند را یاد نگیرد و فقط باعث منع کردن کودک از انجام دادن رفتار بد و ناپسند می شود.

در صورتی که تشویق باعث می شود کودک رفتار صحیح را به خوبی یاد بگیرد و بیشتر تلاش می کند تا در آن زمینه پیشرفت کند.

1. به کودک نشان دهید که شکست بخشی از زندگی است

برخی از والدین انتظار دارند که فرزندشان همیشه رو به پیشرفت باشد و در یک مسیر صعوی و پر از موفقیت قرار گیرند و بسیار در مورد موفقیت و پیشرفت با فرزندشان حرف می زنند.

تاکید زیاد بر روی موفقیت و پیشرفت باعث می شود که کودک نسبت به شکست یک تصور وحشتناک در ذهنش تداعی کند و هنگامی که با شکست رو به رو شد نمی داند که چطور باید با آن برخورد کند.

صحبت کردن تنها در مورد موفقیت باعث می شود تا کودک از نظر روانی حساس و آسیب پذیر شود و در آِنده با مشکلاتی مواجهه شود.

والدین باید در کنار ارزش پیشرفت و موفقیت، در مورد شکست نیز با کودکشان حرف بزنند تا کودک با شکست آشنا شود و شکست را مقدمه ای برای پیروزی و تلاش بیشتر بداند.

در این صورت کودک درک میکند که انسان ها در زندگی با مشکلاتی رو به رو می شوند که باید در برابر آن ها مقابله کنند و تلاش و سعی خود را انجام دهند.

1. برای بزرگ شدن کودک عجله نکنید

بسیاری از والدین دوست دارند که کودکشان سریع بزرگ شود و فرصت ها و آرزوهایی که پدر و مادر به آن نرسیده اند بر روی کودک خود به تحقق رسانند.

والدین کمتر به کودکی فرزندشان توجه می کنند و بیشتر به فکر بزرگ شدن و رسیدن به اهداف از پیش مشخص شده هستند.

والدین باید در نظر داشته باشند که یکی از مهمترین دوران زندگی فرزندشان کودکی است و باید توجه خاصی به آن داشته باشند چون اگر فرزندان کودکی خوبی نداشته باشند می تواند بر روی آینده آن ها تاثیر منفی بگذارد.

فرزند باید در دوران کودکی از زندگی اش لذت ببرد و والدین نباید او را مجبور به انجام کاری کنند و برای رسیدن به موفقیت او را تحت فشار قرار دهند.

والدین باید بگذارند که کودک مسیر طبیعی زندگی اش را طی کند تا علایق و سلایق خود را کشف کند.

1. در تربیت فرزند محبت نامشروط را فراموش نکنید

والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که هرگز به بهانه های مختلف محبت و علاقه خود را از کودک منع نکنند و یا محبت خود را به موضوع خاصی گره نزنند.

مثلا به کودک نگویند "اگر کار زشتی انجام دهی دیگر مادر تو نیستم" یا " اگر تکالیفت را به درستی انجام ندهی دیگر دوستت ندارم " این جملات باعث می شود اعتماد به نفس کودک کاهش یابد و کودک دچار استرس و اضطراب شود.

ممکن است والدین از کودکشان ناراحت شوند و باید ناراحتی خود را به کودک نشان دهند اما هیچوقت نباید طردش کنند بلکه باید به او بفهمانند که دوستش دارند و همیشه در کنارش هستند.

1. اجازه دهید کودک ناکامی را نیز تجربه کند

برخی از والدین دوران کودکی سختی داشته اند و به همین دلیل دلشان می خواهد که همه چیز را برای کودکشان فراهم کنند و کودکشان کم وکسری نداشته باشد.

به عبارتی والدین اجازه ندهند که خاری در پای فرزندشان فرو رود، در حالی که توجه زیاد و فراهم کردن همه چیز باعث می شود که کودک ناکامی را تجربه نکند.

از نظر روانشناسان تجربه ناکامی یک نوع نیاز هیجانی برای انسان است و کودکانی که این حس را تجربه نمی کنند شخصیت ضعیفی خواهند داشت چون در دوران کودکی همه کارهای آن ها توسط پدرومادر انجام شده است و سختی ندیده اند.

این افراد در آینده به دلیل شخصیت ضعیفشان نخواهند توانست با مشکلات مقابله کنند، در نتیجه باعث بی کفایتی فرد می شود و مشکلات بسیاری را برای او به وجود می آورد.

والدین باید گاهی اوقات به کودک خود اجازه دهند که کارهایش را تنهایی انجام دهد و مسئولیت آن ها را برعهده بگیرد تا دشواری و سختی را متانسب با سن خود تجربه کند تا بتواند در آینده آمادگی مواجهه با مشکلات را داشته باشد.

چرا باید به نکات تربیت فرزند پایبند بود؟

والدین نقش بسیار مهمی در تربیت فرزندشان دارند چون کودک از همان ابتدا عشق، محبت و احترام را درک می کند و به دنبال به دست آوردن آن است.

اگر والدین به این نیازهای کودک پاسخ درستی ندهند باعث می شوند تا فرزندشان دچار سرخوردگی شود و بدرفتاری کند.

9 نکته بیان شده نشان داد که والدین در رشد کودک و تقویت استعداد های ذاتی اش نقش مهمی دارد.

والدین باید آگاهی لازم را در زمینه تربیتی و رفتار صحیح با کودک را داشته باشند تا بتواند تیپ شخصیتی خوبی را در کودک شکل دهند، والدین در هر مقظع رشد نقش بسیار مهمی دارند.

آن ها می توانند با کمک مشاوره از نیازهای بنیادین فرزندشان در هر گروه سنی آگاه شوند تا بتوانید رفتار و اصول تربیتی صحیحی را با فرزندتان داشته باشید.

سوالات متداول

-         آیا اضطراب جدایی کودک می تواند به خاطر روش تربیتی نادرست باشد؟

یکی از اختلالات دوران کودکی اضطراب جدا شدن از والدین می باشد که به فاکتور های مهمی بستگی دارد.

مسائل تربیتی، خلق و خوی کودک، عوامل زیستی در این زمینه تاثیر به سزایی دارد و باعث می شود که کودک در معرض ابتدا به اضطراب جدایی قرار بگیرد.

مثلا کودکانی که والدین منزوی دارند روابط آن ها با دیگران کم است و در محیط های اجتماعی قرار نمی گیرند و یا کودکان بدون آمادگی و به طور ناگهانی جدایی را تجربه می کنند باعث می شود که استرس و اضطراب به سراغشان بیاید.